Sherrilyn Kenyon - Seria "Dark-Hunter", czyli prywata *mode ON*

Dawno mnie nie było i wierzcie mi, wcale nie czuję się z tym dobrze. Nie porzuciłam bloga, do reszty jeszcze nie zdurniałam ;) Po prostu książka, którą czytam, przeraża mnie na tyle, że na razie odłożyłam ją na bok, póki jestem sama w domu. Czemu nie wzięłam się za coś innego? Ano dlatego, że jak już się wezmę, nie skończywszy „Pamiętam cię”, to tę pozycję trafi szlag i nigdy jej nie skończę, a naprawdę chcę, bo to świetna lektura. Recenzja więc pojawi się na pewno, z tym że jeszcze nie teraz, a żeby umilić Wam czas, skrobnę o serii, której poszczególnych tomów nie chcę opisywać (bo musiałabym je jeszcze raz przeczytać, żeby recenzja była rzetelna, a jest tego naprawdę DUŻO), natomiast chcę nakreślić Wam całość.
Otóż mowa o serii „Dark-Hunter” czy jak inni wolą „Mroczni Łowcy” autorstwa Sherrilyn Kenyon. Słowem: najlepsza seria paranormal romace, jaka dotąd powstała.

Mroczni Łowcy to armia bogini Artemidy. Walczą ze złem, chroniąc tym samym ludzkość przed całym złem tego świata. I nie tylko tego. Łowcom przewodzi Acheron, pierwszy Mroczny Łowca, prywatnie - kochanek Artemidy, której szczerze nienawidzi. Acheron to z pozoru najmłodszy w całej grupie chłopak, który tak naprawdę ma ponad jedenaście tysięcy lat i pamięta Atlantydę (tak, tę samą, która zatonęła) z czasów dzieciństwa. Chcecie wiedzieć, dlaczego Atlantyda tak naprawdę zatonęła? Gwarantuję Wam, że Kenyon odpowie na to i wiele innych pytań. Cała seria jest po prostu po mistrzowsku dopracowana i nie ma miejsca na żadne niedomówienia.

Co jest w tej serii piękne? Ogromna różnorodność. Mimo wszystkich tomów, jakie zostały wydane, książki wciąż zaskakują, mają nieprzewidywalną fabułę, a razem łączą się w piękną całość. Każda postać ma swój charakter i nie jest płaska niczym malowidła rodem ze starożytnego Egiptu. Ponadto seria przesiąknięta jest humorem, a niektóre cytaty po prostu zapadają człowiekowi w pamięci.

Poza Mrocznymi Łowcami znajdziemy tu też Łowców Snów i Zwierzołowców, bóstwa z różnych panteonów, Daimony… I o każdej z tych grup wiemy praktycznie wszystko. Wiemy, skąd pochodzą Zwierzołowcy, wiemy, dlaczego zostali podzieleni na Arkadian i Katagarian, wiemy, czym zajmują się Łowcy Snów, na jakie kasty się dzielą… Za każdym razem, kiedy biorę się za kolejny tom, zacieram rączki i wiercę się w fotelu z podniecenia, bo zastanawiam się, co tym razem wymyśliła Kenyon i jednocześnie wiem, że to będzie świetne. Poza tym, co tu dużo mówić, czytelniczki będą zachwycone. Sądziłyście, że zmierzchowy Edward jest tym, czego pragniecie? Zapomnijcie o Edwardzie, bo od tej pory głowy zaprzątać Wam będą nieziemsko przystojni, silni, ociekający testosteronem i całkiem zabawni Łowcy, natomiast dzięki damsko-męskim momentom seria powinna kwalifikować się do sekcji grubo +18. Te z Was, które lubią takie połączenie, będą na bank zadowolone.

Zainteresowanych odsyłam na forum fanów Mrocznych Łowców

Teraz trochę o polskim wydaniu „Dark-Hunter”. Kilka pierwszych tomów zostało wydanych przed MAGa, po czym słuch o kolejnych zaginął. MAG najprawdopodobniej zawiesił tłumaczenie i wydawanie, tłumacząc się brakiem zainteresowania ze strony czytelników. Z tym że problem polega na tym, że im dalej w serię, tym bardziej wszystko się zazębia i robi się coraz ciekawiej (co nie znaczy, że pierwsze tomy są kiepskie, wręcz przeciwnie). Pozostaje jedynie czytać w oryginale bądź na Chomikuj.pl szukać nieoficjalnych tłumaczeń, ale zapewniam Was, że jest to gra warta świeczki. Mam jednak nadzieję, że MAG wznowi tłumaczenie i, na Boga, załatwi porządnego grafika, bo jak do tej pory okładki są naprawdę kiepskie. Tyle ode mnie, a tymczasem:

I tak to właśnie wygląda ;)